Jakoś mało się tu dzieje ostatnio i nie wiem, jak rozruszać tego bloga, żeby się bujało, jak niegdyś. Nawet hejtowanie nowego Hawthorne'a (który na potholes dostał 4 na 5 - wytłumaczcie mi) nie spowodowało że napłynęła wena, która pozwoliłaby trzaskać jeden wpis dziennie. Fakt faktem, że więcej piszę teraz do neta na poważkę, a nie jakiegoś dzieciarbloga, ale kurczę skoro tutaj się wszystko zaczęło, to fajnie byłoby kontynuować.
Żeby nie przedłużać moich usprawiedliwień i opowieści:
Jay-Z w formie, czyli Magna Carta Holy Grail mi naprawdę siadł i jest to hip hopowa płyta tych wakacji. Innymi słowy Yeezus się chowa, bo wolę featuringi z Timberlakiem i Frankiem Oceanem niż robotyczne bity od przebrzmiałych Francuzów z Daft Punk. Nawiasem mówiąc, nigdzie jeszcze tego nie pisałem, więc wywalę tutaj: nowy album Daft Punk śmierdzi. Dzięki. Niżej Jay-Z ilustracja - emerytowany, niekwestionowany rockafella hip hopu na wznoszącej w moim ulubionym dotychczas kawałku z krążka.
Tutaj coś co ma w sumie kilka tygodni, ale ostatnio w swoim rewelacyjnym secie live from Roxy przypomniał mi go Envee i w ten sposób ICanMakeYouFeelBetter gra mi we łbie od środy bez przerwy - z cyklu hashtracgks coś z wytwórni Numbers - Sophie 'Bipp'. Trochę kojarzy mi się z pokrytym grubym kurzem kawałkiem duetu Count&Sinden (nawiasem mówiąc: czy ktoś jeszcze pamięta o Kid Sister?!), ale kto by się tym przejmował. Track od Sophie jest świeższy, ale uważajcie bo naprawdę sieje pustkę w głowie.
I na koniec moje odkrycie sprzed kilkunastu minut, czyli Black Atlass z kawałkiem, który się kocha się już od pierwszych sekund. Delikatny, ulotny klimat numeru 'Paris' idealnie wpasowałby się w sytuację: całonocna rozwałka uszu i nóg przy najlepszych tanecznych kawałkach, wschodzi słońce, powoli schodzi alko, ale euforia zostaje w głowie. I wtedy wybrzmiewa ten utwór:
Boskie. Zostawiam Was z ta muzyką i idę słuchać dwóch nowych wydawnictw ściągniętych za friko. Jak się sprawdzą to obiecuję w ramach poprawy je tutaj wrzucić!
